[ή, αλλιώς: “Πολιτισμός –η ελαφρά βιοτεχνία της χώρας”…]
γράφει ο Βασίλης Γεωργιάδης
“… Για την είσοδο στον Αρχαιολογικό Χώρο του Μυστρά θα καταβάλλεται το αντίτιμο της εισόδου, το οποίο ανέρχεται στα 12 € το ακέραιο και 6 € το μειωμένο…” αναφέρεται μεταξύ άλλων σε πρόσφατη ανακοίνωση για μουσική εκδήλωση που οργανώνει το υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, στις 28 Ιουλίου, στο Μυστρά.
Υποτίθεται πως μιλάμε για συναυλίες που ΠΡΟΣΦΕΡΟΝΤΑΙ από το ΥΠΠΟΑ σε μια δύσκολη εποχή (και ανακοινώνονται με ταρατατζούμ δελτία (του) Τύπου “Όλη η Ελλάδα ένας πολιτισμός”)… Στο Γύθειο, στην Πλατεία του Πύργου Τζανετάκη, λοιπόν -και σωστά-, η είσοδος είναι δωρεάν. Την επομένη, όμως, ημέρα, στο Μυστρά, κοστίζει 12 ευρώ…
Γιατί, λέει (όχι η ανακοίνωση, αλλά το σκεπτικό της πολιτικής ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ), ο δεύτερος είναι οργανωμένος και επισκέψιμος αρχαιολογικός χώρος. Και με τον ίδιο τρόπο θα πραγματοποιηθούν οι εκδηλώσεις σε όλους τους ανάλογους χώρους ανά την χώρα. Αλλά, για τα δικά μας ξέρουμε και μολογάμε –αν και δε νομίζω να είμαστε τόσο μακριά από το “εξ όνυχος τον λέοντα”
Ας αποβάλουμε, λοιπόν, για λίγο την προκατάληψη και ας εξετάσουμε τα πραγματικά στοιχεία της συγκεκριμένης επιλογής:
Η ανακοίνωση αναφέρεται σε “μέγιστο αριθμό θεατών: 150”. Αξίζει, αναρωτιέμαι, μια πρακτική που υποβιβάζει μια πολιτιστική εκδήλωση σε “κράχτη” για να αυξηθούν κατά 150 Χ 12,00=1800 ευρώ [το μέγιστο -γιατί , πέραν των δικαιουμένων μειωμένο εισιτήριο ή ελεύθερη είσοδο (που η εμπειρία δείχνει πως αποτελούν ίσως και την πλειονότητα σε τέτοιου είδους εκδηλώσεις), μη μου πείτε πως δεν θα δούμε “επισήμους και επωνύμους” τιμητικώς προσκληθέντες μεταξύ των θεατών] -σιγά τον …πακτωλό- τα έσοδα του αρχαιολογικού χώρου Μυστρά;
Από την άλλη, ως ώρα έναρξης της εκδήλωσης αναφέρεται η “19.30’”. Κι αν θεωρήσει κανείς πως θα υπήρχαν “διαφυγόντα κέρδη” από λαθρο….επισκέπτες που θα επικαλούνταν τη συναυλία για να περιηγηθούν χωρίς εισιτήριο τον αρχαιολογικό χώρο, για πόσους μιλάμε, αφού η συναυλία αρχίζει τέτοια ώρα, ενώ ο αρχαιολογικός χώρος κλείνει στις 20.00′ (σύμφωνα με την επίσημη ιστοσελίδα του χώρου);
Για να μη μιλήσουμε για τη σύγχυση που θα δημιουργηθεί εάν εντός του αρχαιολογικού χώρου βρίσκονται ήδη από νωρίτερα περισσότεροι των 150 επισκέπτες, οι οποίοι, έχοντας καταβάλει το εισιτήριό τους κανονικά, θα θεωρήσουν (απολύτως δικαιολογημένα κατά την άποψή μου) δικαίωμά τους (τουλάχιστον ηθικό) να παραμείνουν στο χώρο, τουλάχιστον μέχρι το πέρας του ωραρίου λειτουργίας του και παρακολουθήσουν το δρώμενο – κι ας μην έχουν κάνει προκράτηση, σύμφωνα με τη διαδικασία της ανακοίνωσης…
Αν, τέλος (κι αφού ομολογημένα, πια, το ζητούμενο δεν είναι ο “πολιτισμός”), στόχος ήταν η προβολή του αρχαιολογικού χώρου (ενδεχομένως και η τόνωση της τουριστικής κίνησης), εφόσον η καταβολή του εισιτηρίου θεωρούνταν αναπόφευκτη στον αρχαιολογικό χώρο, ας γινόταν εκτός! Έχουν γίνει ωραιότατες εκδηλώσεις κατά το απώτερο παρελθόν στο χώρο μπροστά στην κυρία είσοδο του αρχαιολογικού χώρου. Αλλά και σε τόσες θέσεις του Νέου Μυστρά, με φόντο το κάστρο…
Αν, όμως, “του ταλαίπωρου κράτους μας ήταν μεγάλ’ η πτώχεια” (για να θυμηθούμε τον Αλεξανδρινό) γιατί δεν αναζητήθηκε ένας χορηγός για τις δαπάνες της εκδήλωσης (τόσοι ύμνοι στους επενδυτές και τις υγιείς επιχειρήσεις του μεγαλοϊδιωτικού τομέα, ματαίως;); Ή, εν τέλει, γιατί δεν δοκίμαζαν την πανηγυριώτικη πατέντα του “Είσοδος δωρεάν – έξοδος 12 ευρώ”
-περισσότερα έσοδα θα προέκυπταν…
Διότι, εάν ευθέως ομολογείται η ανάγκη, τότε “τίποτε το ταπεινόν ή το αναξιοπρεπές δεν έχουν κατ’ εμέ” οι πολιτιστικές εκδηλώσεις έναντι εισιτηρίου. “Μοιάζουνε τουναντίον σαν μια διαμαρτυρία θλιβερή κατά της άδικης κακομοιριάς” της ηγεσίας του υπουργείου Πολιτισμού…
Με τα μπακαλοτέφτερα, όμως, στο χέρι, το ταπεινό και το αναξιοπρεπές κατισχύουν… Διότι από τις μεγαλοστομίες της “βαριάς βιομηχανίας” του πολιτισμού, αρρήτως διολισθήσαμε ήδη στην …“ελαφρά βιοτεχνία”. Κι από ‘κει, εφόσον επιβεβαιωθούν οι δυσοίωνες μεσο- και μετα-κοροναϊκές προβλέψεις, η απόσταση ως το “πλανόδιο λιανεμπόριο” δεν είναι καθόλου μεγάλη…
Για άλλη μια φορά τα λέει λαμπρά και χωρίς πλατειασμούς η λαϊκή θυμοσοφία όταν θυμίζει πως τα μεταξωτά εσώρουχα απαιτούν και επιδέξιες έδρες..
ΥΓ. Θεωρώ πως, έστω και στο “παρά πέντε”, ποτέ δεν είναι αργά για να αρθεί (και να διορθωθεί) μια εσφαλμένη απόφαση… Κι ας κατηγορηθώ εγώ, πια, (και λίγο ο … Καβάφης) για την αυστηρότητα των κρίσεων και των εκφράσεων…
