άρθρο του Σταύρου Αραχωβίτη, βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ Λακωνίας
Από την πλειονότητα των μέσων μαζικής ενημέρωσης εθνικής εμβέλειας εμφανίζεται μια συστηματική εικόνα διάλυσης της ελληνικής οικονομίας και κοινωνίας σαν όλα τα δεινά του τόπου να ξεκίνησαν τα 2,5 χρόνια που κυβερνά η σημερινή κυβέρνηση. Σαν να επιδεινώνεται η κατάσταση συνεχώς και να μην υπάρχουν σημάδια ανάκαμψης…
Είναι όμως αυτή η πραγματικότητα; Τόσοι κόποι και θυσίες του ελληνικού λαού πάνε χαμένες;
Ξεκαθαρίζω από την αρχή, δεν ισχυρίζομαι σε αυτό το άρθρο ότι οι συνθήκες διαβίωσης άλλαξαν θεαματικά, πως η χώρα βγήκε από την κρίση και ότι όλοι έχουν βελτιώσει το επίπεδο διαβίωσής τους. Αυτό, άλλωστε, το βλέπει ο καθένας και η καθεμιά στην καθημερινότητά του.
Ωστόσο, οφείλουμε να θυμόμαστε πού ήταν η χώρα την εποχή του success story, την αυγή του 2015, όταν ο λαός επέλεξε να κάνει την πολιτική αλλαγή.
Ενδεικτικά αναφέρω:
• ΑΕΠ: απώλεια του 25% του εθνικού εισοδήματος. Η μεγαλύτερη απώλεια σε περίοδο ειρήνης.
• Ανεργία: 26,5% από μονοψήφια ποσοστά μέχρι το 2009.
• Θέρμανση: Μόλις το 44,6% των νοικοκυριών ζεσταινόταν με πετρέλαιο ή αέριο, ενώ ένα ποσοστό 1,8% δεν είχε κανενός είδους θέρμανση.
• Υγεία: 424 κλίνες ανά 100 χιλ. Κατοίκους, όταν το 2009 ήταν 484 κλίνες αντίστοιχα. Απώλεια 60 κλίνες ανά 100 χιλ. κατοίκους ή συνολικά 6.000 κλίνες στη χώρα!
• Γεννήσεις: 92.148 γεννήσεις, από 117.933 το 2009. Σχεδόν 26.000 λιγότερα παιδιά τον χρόνο!
Αυτή ήταν η κατάσταση, σε αδρές γραμμές, την εποχή εκείνη. Με τα ασφαλιστικά ταμεία στα όρια της κατάρρευσης, λόγω PSI, ανεργίας και αδυναμίας καταβολής εισφορών, με συνεχείς μειώσεις συντάξεων, με τα παιδιά να υποσιτίζονται στα σχολεία, με την 5η αξιολόγηση να απαιτεί 1δισ. ευρώ νέα μέτρα για να κλείσει….
Πρώτιστο μέλημα της νέας κυβέρνησης ήταν η αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και η αναστροφή του σπιράλ θανάτου στο οποίο είχε περιέλθει η χώρα. Μέσα στις συνθήκες ασφυξίας που βρέθηκε η νέα κυβέρνηση, το 2015, διέθεσε 99 εκ. ευρώ για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης. Το 2016 εξασφαλίστηκαν 800 εκ. ευρώ, ενώ για το τρέχον έτος διατέθηκαν 750 εκ. ευρώ και μέχρι τέλος του έτους θα διατεθεί το ποσό του υπερπλεονάσματος 1,4 δισ. ευρώ για τη στήριξη των ασθενέστερων συνανθρώπων μας και την πραγματική οικονομία.
Μπορεί σήμερα να επιχειρείται η επικέντρωση της συζήτησης στη μεσαία τάξη. Όμως για τη δημοκρατική προσπάθεια εξόδου από την κρίση είναι αναγκαία η συνοχή της δοκιμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας και γι’ αυτό η κυβέρνηση ξεκίνησε ορθά από την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης.
Στο σημείο αυτό, δεν πρέπει να παραβλέπουμε πως αυτό το υπερπλεόνασμα προέρχεται τόσο από τα έσοδα από την αποκάλυψη αδήλωτων εισοδημάτων όσο και από την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου και άλλων τομέων της οικονομίας, αλλά και από τη συνεχή προσπάθεια για νοικοκύρεμα στις δαπάνες του σπάταλου κράτους (προμήθειες στην υγεία κλπ).
Παράλληλα, η οικονομία δείχνει σταθεροποίηση ως προς το ΑΕΠ, με το πρώτο τρίμηνο του έτους να παρουσιάζει ανάπτυξη 0,4% και εκτίμηση για ποσοστό κοντά στο 2% στο δωδεκάμηνο.
Η ανεργία, σιγά αλλά σταθερά, αποκλιμακώνεται, και από 26,5% βρίσκεται στο 20,6%, με τους ανέργους να βρίσκονται για πρώτη φορά κάτω από το 1 εκατομμύριο. Ταυτόχρονα όμως η προσπάθειά μας επικεντρώνεται στην ενθάρρυνση της μόνιμης εργασίας και την απόκρουση των πιέσεων για καθολική επικράτηση των ελαστικών σχέσεων εργασίας που πρεσβεύει ο νεοφιλελευθερισμός.
Οι ανασφάλιστοι εξασφάλισαν πρόσβαση τόσο σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη όσο και σε νοσοκομειακή κάλυψη (επεμβάσεις και νοσηλεία), ενώ καταργήθηκε το ντροπιαστικό εισιτήριο των 5 ευρώ στα δημόσια νοσοκομεία. Ταυτόχρονα, σε όσους είχαν χρεωθεί νοσήλια, έγινε διαγραφή των οφειλών.
Οι φορολογικοί συντελεστές αποκλιμακώνονται στα κατώτερα εισοδήματα. Για τους ελεύθερους επαγγελματίες, αυτοαπασχολούμενους, εμπόρους και αγρότες ο συντελεστής φορολογίας εισοδήματος έγινε 22% από 26%. Επίσης, για όλους τους έλληνες φορολογούμενους η εισφορά αλληλεγγύης μηδενίστηκε για τα ποσά μέχρι 12.000 ευρώ.
Στο ασφαλιστικό, αποφεύχθηκαν νέες μειώσεις κύριων συντάξεων, ενώ η σύνδεση με το εισόδημα οδήγησε στο ελάχιστο ασφάλιστρο το 80% των ελευθέρων επαγγελματιών, αυτοαπασχολούμενων και εμπόρων και το 90% των αγροτών. Αντίστοιχα, για τις επικουρικές συντάξεις, αποφεύχθηκε η ρήτρα μηδενικού ελλείμματος, που θα οδηγούσε σε πλήρη διακοπή της επικουρικής στα περισσότερα ταμεία. Όσον αφορά στον ΕΦΚΑ, διαψεύστηκαν παταγωδώς οι Κασσάνδρες και ο νέος ασφαλιστικός φορέας αναδεικνύεται σε ένα μοντέρνο και ταυτόχρονα στιβαρό ταμείο που ενισχύει σημαντικά την εικόνα των μεγεθών.
Στον τομέα της κοινωνικής δικαιοσύνης, μια σειρά σκανδάλων αποκαλύπτεται στα μάτια του ελληνικού λαού, όπως η υπόθεση Siemens, η υπόθεση Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ, τα εξοπλιστικά με την υπόθεση Παπαντωνίου, τα σκάνδαλα στον χώρο του αθλητισμού και ουκ έστιν τέλος.
Στην πραγματική οικονομία, για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια η ιδιωτική κατανάλωση δείχνει ανάταση, ενώ και το αποπληθωρισμένο ΑΕΠ περνά σε θετικό δείκτη. Τα επιτόκια δανεισμού των επιχειρήσεων αποκλιμακώνονται. Τα νοικοκυριά, με την εφαρμογή των κοινωνικών παρεμβάσεων, αρχίζουν να ξαναζεσταίνονται (52,6% με πετρέλαιο και αέριο, ενώ χωρίς θέρμανση δηλώνει το 0,8%).
Επίσης, τίθεται σε ισχύ ο εξωδικαστικός μηχανισμός ρύθμισης των οφειλών σε δημόσιο, ασφαλιστικά ταμεία και τράπεζες, για επιχειρήσεις αλλά και επιχειρηματίες και αγρότες.
Στον τομέα των επενδύσεων, έχουμε μια σειρά καλών ειδήσεων σε νέες παραγωγικές επενδύσεις, οι οποίες αναμένεται να οδηγήσουν σε τόνωση της εργασίας αλλά και της εγχώριας ζήτησης. Επενδύσεις με σεβασμό στη νομιμότητα, το περιβάλλον και την ιστορία αυτού του τόπου. Χαρακτηριστικός είναι ο δείκτης αύξησης της βιομηχανικής παραγωγής, ο οποίος δείχνει έναν πολύ καλό ρυθμό ανόδου.
Τέλος, η εξωτερική πολιτική γίνεται πολυδιάστατη, εδραιώνοντας τις σχέσεις της χώρας μας αλλά και βάζοντας σταθερές βάσεις για την προσέλκυση επενδύσεων.
Αν αναλογιστεί, λοιπόν, ο κάθε πολίτης καλών προθέσεων πού βρέθηκε η χώρα το 2014, μπορεί να κατανοήσει ότι έχουμε μια σαφή εικόνα βελτίωσης και ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα για τα κατώτατα και κατώτερα οικονομικά στρώματα.
Μπροστά μας υπάρχει πολλή δουλειά να γίνει ακόμα. Τα συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών δεν επιλύονται ως διά μαγείας αλλά μόνο με σκληρή δουλειά, νοικοκύρεμα και σχέδιο. Σχέδιο εξόδου από τη σκληρή επιτροπεία και τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018, με την κοινωνία όρθια.
πηγή: statistics.gr
