γράφει ο φιλόλογος Ιωάννης Χρηστάκης
1. Δέρνονται και σύρονται ημίγυμνοι φοιτητές από αστυνομικούς σε πανεπιστημιακό χώρο.
2. Ο θεατρικός κόσμος βρίθει παιδεραστών και σεξουαλικών σκανδάλων.
3. Ένας βαρυποινίτης πολιτικός κρατούμενος κοντεύει να πεθάνει από απεργία πείνας και δίψας.
4. Πέφτει ένα χιόνι και νεκρώνει η χώρα. Χιλιάδες σπίτια μένουν για μέρες χωρίς νερό και ηλεκτρικό ρεύμα.
5. Φρουρεί η αστυνομία τα πανεπιστήμια (παγκόσμια πρωτοπορία)
6. Εκατοντάδες χιλιάδες συμπολίτες μας περιμένουν 4 και 5 χρόνια τις συντάξεις τους.
7. Η πανδημία δε δαμάζεται από κάκιστους χειρισμούς της κυβέρνησης. Τα ράντζα βρίθουν στα νοσοκομεία της Αθήνας.
8. Η αγορά πνέει τα λοίσθια.
9. Το χρέος διογκώνεται, η χώρα είναι έτοιμη για σκληρή δημοσιονομική επιτήρηση.
10. Η τηλεκπαίδευση δημιουργεί γενιές αμόρφωτων Ελλήνων.
11. Ο λαός αποχαυνώνεται με survivor και bachelor και εντεταλμένη πολιτική δημοσιογραφία.
12. Ιδιωτικά πανεπιστήμια και κολέγια εξομοιώνονται με δημόσια πανεπιστήμια.
Αξίζουμε, άραγε, τόση παρακμή;
Μήπως πρέπει να αφήσουμε τον καναπέ και να διεκδικήσουμε ανθρωπιά, αξιοπρέπεια και δημοκρατία;
