γράφει ο φιλόλογος Ιωάννης Χρηστάκης
______________________________________________________________
Φίλοι και αγαπημένοι συνάδελφοι,
Είναι άθλια η κατάσταση στο χώρο της δημόσιας εκπαίδευσης μετά από όσα έγιναν εναντίον της με περικοπές ωρών διδασκαλίας βασικών μαθημάτων στο γυμνάσιο. Μην αναφέρω πώς αποδυναμώθηκε το ολοήμερο δημοτικό και νηπιαγωγείο, τη σκόπιμη απαξίωση του επαγγελματικού λυκείου και τόσα άλλα!
Μνημονιακή πολιτική που βλέπει αριθμούς και όχι ανθρώπινες ζωές και οικογένειες. Θέλουν να εξοικονομήσουν χρήματα και απαξιώνουν τη γλώσσα μας καταργώντας ώρες διδασκαλίας αρχαίων ελληνικών!
Καταδικάζουν χιλιάδες αναπληρωτές εκπαιδευτικούς στην ανεργία!
Προσπαθούν να εξοντώσουν οικονομικά και ψυχικά χιλιάδες μόνιμους συναδέλφους καθιστώντας την οργανική τους θέση έωλη και βαπτίζοντάς τους λειτουργικά ή οργανικά υπεράριθμους!
Επειδή η αξία της αλήθειας του λόγου αποδεικνύεται με το ζωντανό και επίκαιρο παράδειγμα, σας αναφέρω το δικό μου περιστατικό. Υπηρετώ σε γυμνάσιο της πόλης μας και, μετά τις καταργήσεις δεκάδων φιλολογικών ωρών, το μόνο που ξέρω είναι ότι είμαι υπεράριθμος και θα πρέπει να ψάχνω για φιλολογικές ώρες σε κάποιο άλλο σχολείο μέσα στη Σπάρτη, κοντά στη Σπάρτη, εντός Λακωνίας ή σε όμορους νομούς!
Έχω 27 χρόνια υπηρεσίας και ουδέποτε φανταζόμουν ότι θα ζω στα 53 χρόνια μου σε τέτοιο καθεστώς εργασιακής ανασφάλειας!
Συριζαίοι, άντε με το καλό, φέρτε τον Κυριάκο, που σκέπτεται καταργήσεις οργανικών αλλά και αποζημίωση 1000 ευρώ για κάθε έτος εργασιακού βίου. Ίσως είναι καλύτερα για “παλιούς” εκπαιδευτικούς από τη θανατερή ελαστικοποίηση των τριών σχολείων, των άπειρων γνωστικών αντικειμένων και της αέναης εργασιακής υποτέλειας, και για κάποιους -γιατί, μάλλον, συμβαίνουν κι αυτά- της αναξιοπρεπούς δουλικότητας σε προϊσταμένους, αιρετούς και συνδικαλιστές.
Υ.Γ. Όλες μου τις ευχές σε συναδέλφους, γονείς, μαθητές για μια -όσο το δυνατό- καλή σχολική χρονιά. Μην ξεχνάμε ότι για το δημόσιο αγαθό της παιδείας πρέπει να επαγρυπνούμε και να παλεύουμε, γιατί η μνημονιακή πολιτική των κυβερνώντων θέλει να μας το στερήσει προς χάριν της ιδιωτικής πρωτοβουλίας.