της Άβας Μπουλούμπαση
________________________________________________________________________________
Το ερώτημα που θα γράφουν τα ψηφοδέλτια του δημοψηφίσματος της Κυριακής θα είναι αν συμφωνούμε ή όχι με τη γνωστή απαράδεκτη πρόταση των «εταίρων» – τοκογλύφων – δανειστών μας.
Το ερώτημα στο οποίο τα συστημικά ΜΜΕ και οι εκπρόσωποι των μνημονιακών κομμάτων πασχίζουν να πείσουν τους πολίτες πως θα πρέπει να απαντήσουν είναι το ψευτοδίλημμα «ευρώ ή δραχμή»…
Το ουσιαστικό, κατά τη γνώμη μου, ερώτημα που τίθεται είναι αν έχουν τελικά οι πολίτες τούτου του τόπου (που εμφατικά φωνάζουμε πως γέννησε τη Δημοκρατία) το δικαίωμα να ενημερώνονται αντικειμενικά και να αποφασίζουν συνειδητά για τα κρίσιμα ζητήματα που αφορούν το παρόν και το μέλλον της πατρίδας.
Αν διαφωνούμε με τη λογική της ανάθεσης, αν πιστεύουμε πως δεν είμαστε απλώς ψηφοφόροι, αλλά συνδιαμορφωτές της ιστορίας, πρέπει να συνειδητοποιήσουμε την κρισιμότητα και τη σημασία αυτού του δημοψηφίσματος.
Το αποτέλεσμα της κάλπης της Κυριακής υπερβαίνει -πρέπει να υπερβαίνει- κατά πολύ τις συγκεκριμένες πολιτικές μας πεποιθήσεις. Το αν θα καταργηθεί το ΕΚΑΣ, αν θα διαλυθεί ο ΟΓΑ, αν θα κοπούν οι φορολογικές ελαφρύνσεις στους αγρότες, αν θα μειωθούν οι αμυντικές δαπάνες της χώρας, δεν έχει να κάνει με ένα κόμμα ή μια κυβέρνηση, αλλά με την ίδια την υπόσταση τούτης της βασανισμένης αλλά όμορφης πατρίδας. Κι αυτός που τα απαιτεί, και μάλιστα με τελεσίγραφα, είναι οι θεσμικοί αλλά και εξωθεσμικοί εκπρόσωποι μιας Ευρώπης εντελώς διαφορετικής από την Ευρώπη του πολιτισμού και της δημοκρατίας…
Απέναντί μας είναι η Ευρώπη των τοκογλύφων-δανειστών που, καταπατώντας κάθε έννοια διεθνούς δικαίου, όχι μόνο μας πιέζει οικονομικά, με απάνθρωπα και αδιέξοδα μέτρα, αλλά θέλει να έχει λόγο και στις εσωτερικές πολιτικές μας αποφάσεις. Πώς να χαρακτηρίσουμε τις παρεμβάσεις ευρωπαίων «συνομιλητών» για το προσεχές δημοψήφισμα ή τις προτροπές για ανατροπή της δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησής μας;
Μας κατηγορούν για απομονωτισμό και απόπειρα επιστροφής στο σκοταδισμό και το μεσαίωνα… Σκοταδιστές είναι όσοι έμπλεξαν την Ελλάδα στα γρανάζια μιας χρεομηχανής, ενός χρέους που καθημερινά αποδεικνύεται παράνομο και επαχθές, και βέβαια μη βιώσιμο.
Και από πού προκύπτει η δήθεν απομόνωση, όταν τούτη τη στιγμή όλοι οι λαοί της Ευρώπης (και όχι μόνο!) στέκονται στο πλευρό μας; Ισπανοί και ιταλοί, γάλλοι και ιρλανδοί, ακόμη και οι δημοκρατικοί πολίτες της Γερμανίας κατεβαίνουν σε διαδηλώσεις με το σύνθημα «ΕΛΛΑΔΑ ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ ΜΟΝΗ!».
Το τελευταίο ψευδοεπιχείρημα είναι ότι επιδιώκουμε τον διχασμό…
Από πότε θεωρείται διχασμός το να διεκδικείς την αξιοπρέπεια της πατρίδας σου απέναντι σε αυτούς που την επιβουλεύονται, ακόμη κι αν φορούν «δημοκρατικό» και «πολιτισμένο» προσωπείο; Γιατί διχασμός είναι να ψηφίσουμε ΟΧΙ στα ατιμωτικά για τη χώρα μας τελεσίγραφα, και «ενωτικό πνεύμα» είναι το «ναι σε όλα» και οι λευκές επιταγές στους «σωτήρες» του ευρωπαϊκού διευθυντηρίου;
Ο λαός μας πάντα στις δύσκολες στιγμές ήξερε ποιο δρόμο πρέπει να τραβήξει: Τον πιο δύσκολο, τον πιο επίπονο, αλλά τον πιο λυτρωτικό. Ήξερε να στηρίζει ή να σπρώχνει (κατά περίπτωση…) τους κυβερνώντες προς τη σωστή κατεύθυνση.
Το 1940 ο Μεταξάς είπε ΟΧΙ “διά την τιμήν των όπλων”. Το πήρε αυτό το ΟΧΙ το ξεψυχισμένο ο Άη-Λαός, έσφιξε τα δόντια, και το ‘κανε Ιστορία…
Ενωτικά λοιπόν, αποφασιστικά και περήφανα, η Ελλάδα των αγώνων και της αξιοπρέπειας, στηριγμένη από την Ευρώπη της αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, θα πει ένα ακόμη ΟΧΙ την Κυριακή…
Η Ελλάδα μπορεί και αλλιώς, και θα τα καταφέρει!
