γράφει ο Γιώργος Πουλοκέφαλος
Η προσγείωση στην πραγματικότητα επιβάλλει, πέραν των άλλων, το μεγάλο ζήτημα του αεροδρομίου της Τρίπολης να επανατοποθετηθεί στις αληθινές του διαστάσεις και να δοθούν στη δημοσιότητα τα τεχνοκρατικά στοιχεία, για πλήρη και ορθή ενημέρωση των πολιτών της Πελοποννήσου. Και επειδή οι παραμορφωτικοί φακοί ανήκουν στα αζήτητα της ιστορίας, η περιφερειακή αρχή οφείλει τώρα να δώσει τα στοιχεία της αξιολόγησης της μελετητικής εταιρείας καναδικών συμφερόντων ΙΒΙ Group, στην οποία ανατέθηκε στις αρχές του 2012 η εντολή διερεύνησης και αξιολόγησης των χαρακτηριστικών του υπάρχοντος αεροδρομίου Τρίπολης. Η μελέτη αυτή χρηματοδοτήθηκε από το ΠΔΕ και παρουσιάστηκε στην Περιφέρεια Πελοποννήσου τον Απρίλη του 2013.
Αφού βέβαια πληρώθηκε από χρήματα του έλληνα φορολογούμενου, δεν νοείται να παραμένει επτασφράγιστο μυστικό σε κάποια συρτάρια και να μην δίνεται στη δημοσιότητα, ώστε η τοπική μας κοινωνία να γίνει κοινωνός της εξειδικευμένης γνώσης αλλά και να γνωρίζει τις υπάρχουσες όσο και τις εν δυνάμει δυνατότητες του θέματος “Αεροδρόμιο Τρίπολης”.
Η εμμονή της περιφερειακής αρχής στη μυστικοπάθεια δεν αγγίζει βέβαια μόνον το υπόψη θέμα, αφού και σε άλλα μείζονα ζητήματα της Περιφέρειας ακολουθείται η ίδια τακτική της “κλειστής” αποκλειστικής πληροφόρησης -βλέπε στερεά απόβλητα- πράγμα αδιανόητο για τη σημερινή εποχή της αναγκαίας διαφάνειας, που πρέπει να σηματοδοτεί το δημόσιο βίο γενικότερα. Το θέμα βέβαια της ανοιχτής δημοκρατίας και της πολιτικής των ανοιχτών οριζόντων είναι θέμα άλλης συζήτησης, απλά σήμερα δίνεται η δυνατότητα επισήμανσης αυτής της παλαιοκομματικής πρακτικής, που μας γυρίζει αναπότρεπτα πολλές φορές στο παρωχημένο παρελθόν.
Με τεχνοκρατικούς λοιπόν όρους, το πόρισμα της ΙΒΙ Group οριοθετεί τις δυνατότητες του αεροδρομίου όπως έχει σχεδιαστεί (για στρατιωτικούς σκοπούς) και καταλήγει εν ολίγοις σε τρία σημαντικά πορίσματα, τα οποία είναι:
• Ο σημερινός διάδρομος του αεροδρομίου έχει τέτοια κατεύθυνση, που είναι ακατάλληλη για πολιτικό αεροδρόμιο, γιατί σε απόσταση 3400 μέτρων η γεωμορφολογία του εδάφους δεν επιτρέπει προσέγγιση ούτε καν μεσαίου τύπου πολιτικών αεροσκαφών. Η ύπαρξη του ορεινού όγκου (δυτικοί πρόποδες του όρους Χτενιάς) που βρίσκεται ανάμεσα στους οικισμούς Μηλέας και Λουκά, λόγω του ύψους του (920μ), γίνεται αποτρεπτικός παράγοντας για τη λειτουργία ως πολιτικού αεροδρομίου με τη σημερινή κατεύθυνση του διαδρόμου.
• Το μήκος του σημερινού διαδρόμου, που είναι 1900 μέτρα, δεν επαρκεί για τις ανάγκες ενός σύγχρονου αεροδρομίου και απαιτείται άλλος διάδρομος μήκους 2500μ, με δυνατότητα μόνον προς βορράν τέτοιας επέκτασης.
• Ο διάδρομος, επειδή έχει σχεδιασθεί με προδιαγραφές στρατιωτικού αεροδρομίου, δεν έχει τα αναγκαία γεωμετρικά χαρακτηριστικά αντοχής για τις απαιτούμενες προδιαγραφές ενός πολιτικού αεροδρομίου, κυρίως όσον αφορά το πάχος του σκυροδέματος θεμελίωσης.
Η τελική πρόταση, όπως διατυπώθηκε από την ΙΒΙ Group στη μελέτη εφικτότητας που παρουσίασε, μίλησε επί της ουσίας για ένα νέο αεροδρόμιο. Το οποίο θα διαθέτει πέραν των σύγχρονων νέων απαραίτητων κτιριακών εγκαταστάσεων, το κυριότερο έναν εντελώς νέο διάδρομο μήκους 2,5 χλμ, για να παρακάμπτονται κατά τις προσγειώσεις και απογειώσεις οι υπάρχοντες ορεινοί όγκοι που προαναφέρθηκαν και ο οποίος θα έχει τέτοιο σχεδιασμό που θα δημιουργεί γωνία 7 μοιρών προς τα αριστερά σε σχέση με τον σημερινό υπάρχοντα διάδρομο.
Όσον αφορά το κόστος της επένδυσης, αυτή προϋπολογίστηκε στο ύψος των 120 εκ. ευρώ περίπου, συμπεριλαμβανομένων των νέων απαλλοτριώσεων που απαιτούνται κυρίως για το νέο διάδρομο. Το δε κόστος λειτουργίας του πολιτικού αεροδρομίου προεκτιμήθηκε ότι θα ανέρχεται στα 2,2 εκ. ευρώ ετησίως.
Μετά την παράθεση των παραπάνω στοιχείων γίνεται πλέον κατανοητό ότι το ζήτημα “Αεροδρόμιο Τρίπολης” τίθεται σε νέα βάση. Επί της ουσίας μιλάμε για ένα εντελώς νέο αεροδρόμιο, που μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη του τόπου μας γενικότερα παράλληλα με αυτό της Καλαμάτας, για το οποίο όμως απαιτούνται πόροι. Ασχέτως αν η πρόθεση της περιφερειακής αρχής είναι να το εντάξει στη μέθοδο ΣΔΙΤ, απαιτούνται τουλάχιστον 40 εκ. ευρώ (μαζί με τις απαλλοτριώσεις) ως οικονομική συμμετοχή της Περιφέρειας και πρέπει αυτά τα χρήματα να βρεθούν και σήμερα δεν υπάρχουν. Για το μέλλον ίδωμεν!
Γιώργος Πουλοκέφαλος
πολιτικός μηχανικός
πρώην πρόεδρος Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου
