άρθρο του χρηματιστηριακού τεχνικού αναλυτή Στράτη Σαραντάκου
________________________________________________________________________________
Η αρχαία Σπάρτη ήταν είναι και θα παραμείνει γνωστή σε όλο τον κόσμο για τη στρατιωτική της υπερδύναμη, την πειθαρχία και τον ηρωισμό της. Μόνο και μόνο από αυτό το “brand name” που κληρονομήσαμε από τους προγόνους μας θα μπορούσαμε να προσελκύουμε εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο από όλο τον κόσμο και η σύγχρονη Σπάρτη να είναι μια οικονομία ακμάζουσα.
Δυστυχώς αυτό δεν συμβαίνει και θα περάσουν πολλά χρόνια για να συμβεί στην πράξη. Η δεύτερη πηγή πλούτου για τη Λακωνία είναι ο αγροτικός τομέας της. Ένας μεγάλος νομός, με ορεινές, ημιορεινές, πεδινές και παραθαλάσσιες περιοχές μπορεί να παράγει σχεδόν τα πάντα˙ από καστανιές και μηλιές στα ορεινά, μέχρι μπανάνες και αβοκάντο στα παραθαλάσσια.
Στο μεγαλύτερο βαθμό οι καλλιέργειες που θα συναντήσει κανείς είναι εσπεριδοειδή, ελιές Καλαμών και ελαιόλαδο, και σε μικρότερο βαθμό κηπευτικά θερμοκηπίων, αλλά και υπαίθρια, καθώς και διάφορες μικρότερες σε έκταση καλλιέργειες. Δηλαδή η πλειονότητα των καλλιεργειών έχει να κάνει με δυο χειμωνιάτικες καλλιέργειες, και ταυτόχρονα επιδοτούμενες από την ΕΕ.
Σε περίπτωση που φύγουμε ή μας διώξουν από το ευρώ, τι θα συμβεί με αυτές τις καλλιέργειες; Αν κοπούν οι επιδοτήσεις, θα είναι συμφέρουσες οι καλλιέργειες; Με την εφαρμογή της νέας ΚΑΠ, που προβλέπει σταδιακή μείωση των επιδοτήσεων μέχρι και το 2020, οι πρώτες έρευνες δείχνουν πως η παραγωγή ελαιολάδου θα μειωθεί κοντά στο 10% για την Ελλάδα.
Επιπλέον, γιατί να έχουμε δυο μόλις καλλιέργειες με τη συγκομιδή τους να είναι την ίδια χρονική στιγμή; Αυτό σημαίνει πρακτικά πως, αν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι καλές, τότε έχουμε ζημιά και στις δύο καλλιέργειες, γεγονός που έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές στο παρελθόν. Ταυτόχρονα, ο λάκωνας αγρότης δεν προλαβαίνει να συλλέξει ο ίδιος όλη την παραγωγή του και πληρώνει μεροκάματα σε εργατικά. Αυτό σημαίνει αυξημένο κόστος παραγωγής, αλλά και χρήματα που φεύγουν μαζί με τους αλλοδαπούς στο εξωτερικό στο μεγαλύτερο βαθμό.
Στο νοτιότερο νομό της Ελλάδας (με εξαίρεση την Κρήτη, που είναι άλλο κράτος και άλλο κλίμα), έχοντας ένα πολύ θερμό κλίμα, εμείς επιλέξαμε και συνεχίζουμε να καλλιεργούμε χειμωνιάτικες καλλιέργειες. Μα το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του νομού μας είναι να παράγουμε πρώιμα προϊόντα, τουλάχιστον μια εβδομάδα με δέκα μέρες σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Και η πρωιμότητα έστω και για λίγες ημέρες σημαίνει τεράστιες υπεραξίες για τον αγρότη.
Ας ρίξουμε μια ματιά στη Γράμμουσα Λακωνίας, σε έναν ιδιωτικό συνεταιρισμό που παράγει το πιο υπερπρώιμο ροδάκινο σε όλη την Ευρώπη. Αν κάποιος μιλήσει με παραγωγούς σπαραγγιού στη βόρεια Ελλάδα, θα ακούσει να του λένε πως ενδιαφέρονται να αγοράσουν εκτάσεις στη νότια, ώστε να εκμεταλλευτούν το κλίμα και να βγάλουν πρώιμα προϊόντα. Αυτά τα παραπάνω είναι μόλις δύο παραδείγματα που περιγράφουν με τον πιο απλό και ξεκάθαρο τρόπο ποιο είναι το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα του νομού μας και πού θα πρέπει να ρίξουμε βάρος στο προσεχές μέλλον.
Όλα τα παραπάνω που περιγράφουμε αποτελούν «τροφή για σκέψη» για τον λάκωνα αγρότη, αλλά και για τους διοικούντες το νομό μας. Γνωρίζω πως οι απόψεις που υποστηρίζω είναι μειοψηφία στο μυαλό των λακώνων, όπως ακριβώς και πριν από πέντε χρόνια, που υποστήριζα πως η «κρίση θα είναι μεγάλη» και θα πρέπει να έχουμε στο πίσω μέρος του κεφαλιού μας και ένα «Plan B» -και ας μην χρειαστεί να το εφαρμόσουμε.
Ας ελπίσουμε πως αυτή τη φορά θα αυξηθούν εκείνοι που θα αφουγκραστούν και θα κάνουν πράξεις τις παραπάνω σκέψεις.
Στράτης Σαραντάκος
(e-mail: stratis.sarantakos@gmail.com)
________________________________________________________________________________
πηγή: εφημερίδα “Το Γεφύρι”, Πολιτιστικού Συλλόγου Καραβά
