γράφει η εκπαιδευτικός Πηνελόπη Χριστάκου
________________________________________________________________________________
Την Τετάρτη 3 Ιουνίου, οι μαθητές και μαθήτριες των τάξεων ε΄ και στ΄ του 4ου δημοτικού σχολείου Σπάρτης, με τον διευθυντή Ηλία Μουστάκη και τις εκπαιδευτικούς Άννα Μπίσσα, Πολυτίμη Νικολακάκου και Πηνελόπη Χριστάκου, επισκεφτήκαμε την Αθήνα.
Πρώτος μας σταθμός το νεοκλασσικό κόσμημα στην καρδιά της Αθήνας, το Ζάππειο Μέγαρο. Αφού το θαυμάσαμε εξωτερικά, μιλήσαμε για τον οραματιστή Ευάγγελο Ζάππα και για την ιστορία του κτιρίου. Στη συνέχεια περιηγηθήκαμε στο αίθριο – περιστύλιο, όπου τα παιδιά εντυπωσιάστηκαν από την αρμονία των κιόνων, τη διακόσμηση της οροφής και τις προτομές των καρυάτιδων στους πεσσούς.
Περπατήσαμε στον Εθνικό Κήπο, περνώντας κάτω από τη φυσική αψίδα που δημιουργούσαν οι τζακαράντες, τα υπέροχα αυτά τροπικά δέντρα με τα μωβ άνθη, που είχαν εντυπωσιάσει και τον Σεφέρη: «Οι τζακαράντες παίζοντας καστανιέτες και χορεύοντας, ρίχναν γύρω στα πόδια τους ένα μενεξεδένιο χιόνι».
Το ελαφρύ αεράκι έριχνε τα μωβ ανθάκια πάνω στα κεφάλια μας και τα παιδιά φώναζαν καταγοητευμένα: «Βρέχει λουλούδια! Βρέχει λουλούδια! Τι υπέροχο!».
Σειρά είχε το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη, η αλλαγή φρουράς των ευζώνων και η επίσκεψή μας στο επιβλητικό κτίριο της βουλής. Ξεναγηθήκαμε στην αίθουσα του Ελευθερίου Βανιζέλου, στην έκθεση με τον τίτλο «Η Δημοκρατία δικαίω ουδέποτε κατελύθη», καθίσαμε στα βουλευτικά έδρανα και μιλήσαμε για την εξέλιξη και λειτουργία του πολιτεύματος και την αξία της δημοκρατίας. Μία μεστή ξενάγηση, που έδωσε στους μαθητές μας την ευκαιρία για γόνιμο προβληματισμό.
Επόμενος σταθμός της εκδρομής μας το Πλανητάριο του Ιδρύματος Ευγενίδου. Παρακολουθήσαμε την 40λεπτη ψηφιακή παράσταση εικονικής πραγματικότητας «Το μυστήριο της ζωής». Η 360 μοιρών και 950 τμ (δυόμισι γήπεδα μπάσκετ!) οθόνη της θόλου του Πλανηταρίου άφησε άφωνα τα παιδιά, που έκαναν ένα συναρπαστικό ταξίδι στη θεωρία της εξέλιξης συντροφιά με τον «ολοζώντανο» Δαρβίνο.
Τελευταίος μας σταθμός, αλλά όχι έσχατος (τουναντίον), ο ιερός βράχος της Ακρόπολης. Θαυμάσαμε από κοντά τα Προπύλαια, το ναό της Αθηνάς Νίκης, το Ερέχθειο και το λαμπρότερο μνημείο της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς, τον Παρθενώνα.
Ο ξεναγός μάς μίλησε για τις τέλεια αρμονικές αναλογίες και τις αναρίθμητες λεπτομέρειες, που σχεδιάστηκαν με μεγαλοφυή τρόπο κι εκτελέστηκαν με απαράμιλλη μαθηματική ακρίβεια. Τα παιδιά παρακολουθούσαν εκστατικά.
Πήραμε το δρόμο της επιστροφής έχοντας στη φαρέτρα των παιδιών μας πολύτιμα βέλη: γνώσεις, εμπειρίες, πάμπολλες εικόνες, ενδυνάμωση φιλικών σχέσεων, αλλά και αυτοοργάνωση, αυτορρύθμιση, συμμόρφωση σε οδηγίες, κυκλοφοριακή αγωγή κλπ.
Οι συνοδοί εκπαιδευτικοί νιώσαμε γι’ ακόμα μια φορά υπερήφανοι για τα παιδιά μας και δεχτήκαμε από όλους (παρισταμένους, υπευθύνους, ξεναγούς) συγχαρητήρια, τόσο για την άψογη συμπεριφορά τους όσο και για τη φιλομάθειά τους.
Η εκδρομή μας ήταν μια ξεχωριστή εμπειρία για τα παιδιά, διότι μέσα σε μια μέρα είδαν κι έζησαν τόσα πολλά, που τα μετέφεραν με ενθουσιασμό στους γονείς τους, οι οποίοι μάς ευχαρίστησαν θερμά.
Οι ευχαριστίες των γονέων και τα γελαστά πρόσωπα των παιδιών ήταν η ηθική μας αμοιβή για την ευθύνη που αναλάβαμε για την πραγματοποίηση αυτής της εκδρομής – εξόρμησης.
Να είστε πάντα καλά, αγαπημένα μας παιδιά, και μακάρι να έχετε ακόμη πιο όμορφες εμπειρίες στο γυμνάσιο. Πάντα θ’ ανταμώνουμε…
